Esmee de Graaf
28 April 2022Tjitske Eppinga
1 May 2022Wielrenster op weg naar de beste versie van zichzelf
Lieke Nooijen is alumna Johan Cruyff College en werd tijdens haar studie al derde op het wereldkampioenschap wegwielrennen. Ze is goed op weg om de beste versie van zichzelf te worden
Het vrouwenwielrennen zit in de lift en Lieke Nooijen levert daar haar bijdrage aan. De wielrenster, die in 2021 afstudeerde aan het Johan Cruyff College Groningen, waar ze Sport & Coaching studeerde, blijft zich ook na haar afstuderen verder ontwikkelen als wielrenster. Met haar team kreeg ze tijd en ruimte om in het buitenland te gaan trainen en daar ook wedstrijden te rijden. Zo mocht ze afgelopen jaar starten in de wielerklassieker Parijs-Roubaix, die dat jaar voor het eerst voor vrouwen georganiseerd werd en deed ze mee aan de Ronde van Vlaanderen
Hoe kijk je terug op die internationale koersen van afgelopen jaar?
Het is bijzonder om zulke grote wedstrijden te mogen rijden. Vanaf dat ik begon met fietsen keek ik naar die koersen op TV, maar ik had nooit gedacht dat ik zelf op deze leeftijd al die wedstrijden zou mogen rijden. Dat is enorm gaaf.
“Vanaf dat ik begon met fietsen keek ik naar die wedstrijden op TV, maar ik had nooit gedacht dat ik op deze leeftijd al die wedstrijden te mogen rijden” – Lieke Nooijen
Ik kreeg ook een contract aangeboden bij Team Parkhotel Valkenburg. We hebben een superleuk en gezellig team. We zijn erg aan elkaar gewaagd en we worden, door met elkaar te trainen, daardoor steeds sterker. Ik heb het goed naar de zin bij de ploeg.
En, hoe is het voor jou om wedstrijden voor Nederland te rijden?
Ik ben blij dat ik deel uit mag maken van de Nederlandse selectie en vind het ook altijd superleuk om met die meiden wedstrijden te rijden en op trainingskamp te gaan. Normaal ben je concurrenten van elkaar, maar als je samen voor de bond uitkomt is er een hele andere sfeer. Op trainingskamp is het ook altijd supergezellig en lachen we genoeg.
Hoe is jouw passie voor wielrennen gegroeid?
Op mijn vierde fietste ik al met mijn oma van Deurne naar Asten en weer terug, op dat moment nog wonend in Brabant, dat was zo’n 26 kilometer. Toen ik 8 jaar was kreeg ik een oude wielrenfiets, die een oom van mijn vader nog thuis had. Vanaf dat moment fietste ik elke zondagochtend de eerste 6 kilometer mee van hun rondje en draaide ik daarna weer om naar huis.
Toen wij in Coevorden zijn gaan wonen heb ik mij aangemeld bij de wielervereniging in Emmen, samen met mijn vader en mijn broertje. Ik ben vanaf het begin al wedstrijden gaan rijden en dat was meteen met succes.
“Als ik één succes mag noemen, dan is dat mijn bronzen medaille op het WK wegwielrennen in Yorkshire 2019. Nu besef je pas, hoe bijzonder het is, wat je toen allemaal al bereikt had” – Lieke Nooijen
Als ik één succes mag noemen waar ik echt trots op ben, dan is dat mijn bronzen medaille op het WK wegwielrennen in Yorkshire 2019 bij de jeugd. Op dat moment besef je nog niet wat je hebt bereikt, maar hoe langer het geleden is, hoe meer je erover nadenkt. Nu besef je pas, hoe bijzonder het is wat je toen allemaal al bereikt had.
Wat geeft het wielrennen jou precies?
Ik heb al zoveel mooie dingen meegemaakt tijdens mijn carrière. Je komt op veel plekken. Ik ben veel onderweg en vlieg regelmatig naar het buitenland voor wedstrijden en elk land heeft zijn eigen cultuur. Ik vind het enorm leuk dat ik dit allemaal kan en mag meemaken. Naast dat het natuurlijk geen vakantie is, geniet ik stiekem ook enorm!
In de winter gaan we altijd op trainingskamp naar Spanje met de ploeg. Afgelopen winter waren we twee keer twee weken in Calpe. Dit zijn echt de leuke dingen want je leert de (nieuwe) rensters binnen de ploeg beter kennen en er hangt een ontspannen sfeer. Tijdens het seizoen is iedereen toch wat meer gespannen.
“Al die motoren, politieauto’s, volgauto’s, de helikopter die erboven vliegt en de fans langs de weg; Dat vergeet je nooit meer!” – Lieke Nooijen
De ervaringen die me het meest zijn bijgebleven, zijn dan toch de kampioenschappen: EK en WK. Het is toch bijzonder, dat je dan wordt geselecteerd door de bondscoach en dan uit mag komen voor je eigen land. Maar ook wedstrijden als, Parijs-Roubaix, Ronde van Vlaanderen en Strade Bianche blijven gaaf. Al die motoren, politieauto’s, volgauto’s, de helikopter die erboven vliegt voor de televisie-uitzending en al die fans langs de weg. Ja, dat vergeet je nooit meer.
Wie is een voorbeeld voor jou in de sportwereld?
Dat vind ik altijd een moeilijke vraag, maar ik heb wel een paar sporters waar ik tegenop kijk en dat zijn Ireen Wüst, Marianne Vos en Irene Schouten. Dat vind ik toptalenten die hard hebben gewerkt voor hun medailles. Ik heb bewondering voor hun weg naar de top, want die weg is lang. Deze vrouwen hebben bewezen dat het ook met dalingen is, maar dat die wel bereikt kan worden. Ze laten zien dat als je in jezelf blijft geloven, je er wel komen kunt.
Hoe heb jij je tijd op het Johan Cruyff College ervaren?
Ik heb het enorm naar de zin gehad op het Johan Cruyff College Groningen. Het Johan Cruyff College heeft mij de ruimte gegeven om me als wielrenster verder te ontwikkelen, maar daarnaast ook mijn studie goed op peil te houden. De docenten waren flexibel waardoor er in overleg veel mogelijk was. Wanneer ik weg was voor wedstrijden of op trainingskamp, kon ik toetsen eerder of later maken. We hadden een gezellige klas waardoor de drie jaar enorm snel voorbijvlogen!
Welke talenten uit het wielrennen, zette je in tijdens je studie?
Discipline en doorzettingsvermogen. Ik ben iemand die goed kan plannen en alles op tijd en netjes af wil hebben. Ik denk dat het daarom ook komt dat ik goeie cijfers haalde op het Johan Cruyff College omdat ik dingen vooruit plande om niet in de stress te raken dat ik een toets zou missen of een verslag te laat in zou leveren. Ik communiceerde mijn planning met de docenten zodat ze wisten waar ik was en dat we als het op tijd was nog iets konden regelen.
“Goed communiceren is zo belangrijk! Niet alleen tijdens een koers, maar ook tijdens de studie” – Lieke Nooijen
Als je goed communiceert met elkaar is er zoveel mogelijk. Praten is zo belangrijk. Ook in een koers. Wij rijden met communicatie dus kunnen we met elkaar en met de ploegleider in de auto praten. Dit is echt een hulpmiddel, om als team maar ook als individueel beter te presteren.
Ik denk dat het Johan Cruyff College mij ook enorm heeft geholpen met de persoon wie ik nu ben. Ik heb tijdens de lessen veel geleerd over sport, met name lesgeven, maar ook veel over hoe en wie jezelf bent. Dingen uit te durven spreken en zeggen wat jij ervan vindt.
“Het Johan Cruyff College heeft mij de ruimte gegeven om me als wielrenster verder te ontwikkelen maar daarnaast ook mijn studie goed op peil te houden” – Lieke Nooijen
Ik vond de sfeer bij het Johan Cruyff College superfijn. Het was een leuk een leerzame tijd die ik nooit zal vergeten. De docenten waren allemaal erg sportief waardoor ze je ook altijd begrepen.
Ten slotte, wat zijn je toekomstplannen?
Ik studeer nu sportmarketing, wat ik graag naast mijn fietsen wil blijven doen. Wat ik daarna ga doen, weet ik nog niet precies. Een droom die ik altijd heb gehad is om te werken bij de recherche. Wie weet ga ik na mijn topsportcarrière wel deze opleiding volgen. Voor nu geldt, dat ik in het wielrennen elk jaar sterker wordt en weer nieuwe dingen leer. Door hard te blijven werken, hoop ik de beste versie van mezelf te worden!