Studerende sporters versterken band in stadion FC Groningen
19 May 2022
Leonel Miguel
30 May 2022Daphne Nierop vertrok na haar afstuderen aan het Johan Cruyff College naar Omaha in de Verenigde Staten, om voor Creighton University te gaan voetballen, wat ze daar ook met een studie combineerde
Daphne Nierop is een voetbalster die verder kijkt dan de landsgrenzen. “Ik wilde graag een verandering in mijn leven en andere culturen zien”, zegt ze en “op een gegeven moment vertelde mijn coach, dat er een kans was om in Amerika te gaan voetballen en dat ik daar naartoe kon, om te kijken of het me zou bevallen. Dat heb ik gedaan en ik was super enthousiast”. Maar om goed voorbereid die stap te zetten, behaalde ze eerst haar mbo-diploma aan het Johan Cruyff College Amsterdam, waar ze Sport & Coaching volgde. Na een tussenjaar, vertrok ze naar Creighton University in Omaha, om daar te voetballen en te studeren.
Hoe is die stap naar Amerika gegaan?
Voetbaltalenten spelen in Nederland vaak bij een Centrum voor Topsport en Onderwijs (CTO). Dat was een driejarig programma in Eindhoven of Amsterdam, waar ik speelde. We trainden er zes keer per week samen, waarbij we wedstrijden tegen de jongens speelden. Bijna alle meiden uit mijn groep speelden voor hun eigen leeftijd voor het Nederlands elftal. Daar wees de coach mij op de kans om naar Amerika te gaan om te kijken of College Football bij me zou passen.
“Je moet weten hoe je in aanmerking komt bij de coaches in Amerika. Hierbij heb ik hulp gekregen van een agency” – Daphne Nierop
Als je als sporter naar Amerika wil, komt daar het nodige bij kijken. Je moet weten hoe je in aanmerking komt bij de coaches daar. Hierbij heb ik hulp gekregen van een agency MADE Scholarships. Dankzij hun begeleiding is het uiteindelijk daadwerkelijk gelukt om naar Amerika te gaan. Ze wilden eerst weten wat ik als voetbalster en als student had bereikt. Deze informatie werd naar Amerika gestuurd en coaches konden hierop reageren. Er waren zo’n 15 coaches in mij geïnteresseerd, waarvan er uiteindelijk drie overbleven. Zij zijn toen naar Nederland gekomen, om mij een wedstrijd te zien spelen. Een week later heb ik de keuze gemaakt naar welke school ik wilde: Creighton University in Omaha.
Het Creighton Women Soccer team. Daphne is de zesde speelster van links in de middelste rij.
Hoe was het om in Amerika te leven en te voetballen?
In het voetbal zie je veel verschillen hoe mensen in het veld zijn. Amerika is wat directer, maar ook het tempo van het spel is hoger vanwege iets andere regels dan wat we gewend zijn in Europa. Europa is meer tactisch. Mijn team was relatief wel weer meer van de Europese stijl voetbal. De manier van coachen is ook heel anders. Het is niet echt te vergelijken.
Op persoonlijk vlak ging het goed; ik ben niet iemand die snel mensen mist. En video-bellen is dan ook iets extra waardevols als je lange tijd weg bent. Ik had wel wat moeite met cultuurverschillen, kwam ik wat later achter. Amerikanen reageren toch heel anders. Ik had in het begin echt moeite om me met sommige mensen te verbinden, maar uiteindelijk heb ik hier mijn beste vrienden gevonden en vele waardevolle relaties opgebouwd.
Hoe heb je de schooltijd in Amerika ervaren?
Normaal ga je vier jaar naar school, maar ik had alles in 2,5 jaar al afgerond. Ik studeerde public relations, news, and graphic design; dus journalistiek en grafisch ontwerp. Het is wel heel anders dan in Nederland. In Nederland moet je veel meer uit tekstboeken leren en ga je dieper in op de stof. In Amerika kregen we bijvoorbeeld cijfers voor participatie en voor huiswerk kon je punten krijgen. Het hele systeem is echt anders, maar voor mij was dit wel fijn. Creighton University is één van de beste universiteiten in deze regio. Het is een privéschool met ongeveer 8000 studenten. Andere scholen in Amerika hebben soms wel 30.000 studenten.
Daphne Nierop in actie als middenvelder in één van haar wedstrijden.
Op welke voetbalprestaties ben je trotser, Nederland of Amerika?
Als ik terugkijk op het voetballen, dan ben ik er vooral trots op dat ik op professioneel niveau heb gespeeld en onderdeel heb uitgemaakt van verschillende nationale jeugdelftallen. Het Nederlands elftal U19 team was zeer speciaal, omdat we met dat team het EK haalden. Ik was daarvoor geblesseerd geweest en het was heel moeilijk om terug te komen. Maar dat lukte toch en door een aantal onvoorziene omstandigheden, kwam er een plekje vrij bij U19 en daardoor kreeg ik de kans om met het team naar het EK te gaan. Het was heel bijzonder om na zoveel tegenslagen eindelijk iets positiefs mee te maken. Ook het feit dat ik me daarna in zo’n korte tijd kon bewijzen en het EK kon spelen, maakte het heel bijzonder.
“Ik zag het niet als iets wat ik gewoon kreeg. Ik was me er heel bewust van dat ik er heel hard voor moest werken” – Daphne Nierop
Daar ben ik echt trots op. Het was iets waar ik hard voor gewerkt had. Dus op het moment dat je dat bereikt hebt, wil je daarvan genieten en er zoveel mogelijk uithalen. Ik heb het nooit gezien als iets wat ik gewoon gekregen had. Ik ben me er heel bewust van dat ik er heel hard voor moest werken. Ik wist ook dat het zomaar over kon zijn. Ik probeerde er alles uit te halen en ik zag het als een groot leerproces.
Welke uitdagingen kwam je in het voetballen tegen in Amerika?
Ik heb het gevoel dat ik in Amerika niet zoveel bereikt heb met voetbal, maar mijn hele perspectief en hoe ik in het leven sta, is er wél sterk door veranderd. Voordat ik naar Amerika ging, had ik heel hoge verwachtingen over het voetballen, maar dat liep helemaal anders. De coach had me vooraf veel vertrouwen gegeven, maar na een paar wedstrijden werd ik al op de bank gezet. Daardoor ontstond er veel onbegrip bij mij en ik raakte er heel gefrustreerd van.
“Vanaf dit moment ben ik me meer gaan focussen op de kansen die ik kreeg, dan op de dingen die ik allemaal niet had” – Daphne Nierop
Op een gegeven moment liep dat zo hoog op, dat ik mijn oude coach gebeld heb, om die frustratie te uiten. Ik verwachtte dat hij zou zeggen: “Kom lekker terug naar Nederland”, maar hij zei: “Realiseer je je wel waar je nu bent?”. Toen realiseerde ik me dat ik op een goede school zat, onderdeel was een geweldig team en dat in Amerika. Vanaf dit moment ben ik me meer gaan focussen op de kansen die ik kreeg, dan op de dingen die ik allemaal niet had.
“Ik heb veel mooie momenten meegemaakt, door die positieve switch die ik heb kunnen maken” – Daphne Nierop
Als ik bijvoorbeeld het team niet haalde dat de wedstrijd mocht spelen, dan ging ik thuis aan het trainen met de mensen die ook niet meegingen. Dingen zijn pas een tegenslag, als je ze ziet als een tegenslag, maar het kan ook een kans zijn om je te ontwikkelen op manieren waar je anders geen tijd voor had of je bewust van was. En in het seizoen daarna werd ik één van de leiders van het team. Ik heb veel mooie momenten meegemaakt, door die positieve switch die ik heb kunnen maken.
Daphne tijdens haar laatste training met het Creighton team, vlak voordat ze afstudeerde.
Daphne over haar afscheid (foto hierboven): ”Dit moment is heel speciaal voor mij, omdat vlak hiervoor de spelers en staf hun waardering voor mij uitgesproken hadden en wat ik voor het team betekende. Voordat ik het door had, hadden ze mij omhoog gegooid en riepen ze mijn naam. Ik ben ontzettend dankbaar voor deze meiden en wat ze betekend hebben in die drie jaar.
Terug naar Nederland, of verder in Amerika?
Ik heb de beslissing genomen om te stoppen met professioneel voetbal. Het plezier en de voldoening die ik normaal gesproken had wanneer ik voetbalde, zijn niet meer hetzelfde. Maar ik vind het wel fijn dat ik er via het coachen wel bij betrokken blijf. Want ik blijf voorlopig in Amerika. Ik wil hier de komende tijd een platform creëren, waar ik andere mensen kan helpen om hun doelen te bereiken.
“Ik wil mensen helpen om beter met zichzelf en met emoties om te gaan, zodat ze beter kunnen presteren op school en in hun sport” – Daphne Nierop
Ik ben nu Leadership Development Coach van een UWS team. Dat is een professioneel amateurteam dat in de zomer speelt. We willen een programma opstellen waarin we spelers niet alleen op het veld ontwikkelen, maar ook daarbuiten. Ik ga seminars geven over ‘Leiderschap’ en over ‘Omgaan met stress’. Ik heb zelf gezien dat mensen van mijn leeftijd veel problemen krijgen met mentale gezondheid. Ik wil er graag invloed op hebben en die gesprekken aangaan. Ik wil mensen helpen om beter met zichzelf en met emoties om te gaan. Zodat ze beter kunnen presteren op school en in hun sport.
Welke talenten uit het voetbal, kwamen goed van pas bij je studies?
Voetbal heeft mij echt een fundament gegeven, van wie ik nu ben en wat ik heb bereikt. Discipline hebben om dingen te doen die je misschien niet wil doen. Structuur en communicatie zijn ook belangrijk. Elkaars kwaliteiten gebruiken. Doelen stellen. Dat alles heeft mij ook geholpen in mijn studie. Mijn laatste jaar op het Johan Cruyff College Amsterdam was best hectisch en voetbal heeft me geleerd om telkens weer te kijken naar wat de volgende stap is.
“Een groot deel van mijn persoonlijkheid heb ik ontwikkeld op het Johan Cruyff College” – Daphne Nierop
En een groot deel van mijn persoonlijkheid heb ik toch wel ontwikkeld op het Johan Cruyff College Amsterdam. Ik heb daar heel erg ontwikkeld om goed voor een groep te staan. En om het beste uit anderen te halen. Ik deed Sport & Coaching dus het was didactiek, leidinggeven en voor de klas staan. Het maakt me nu niet uit of ik voor 500 mensen of voor 10 mensen sta. Ik kan goed uit mijn woorden komen. Ik ben nu elke dag met mensen aan het praten en die basis heb ik gelegd op het Johan Cruyff College.
Daphne Nierop tijdens een media-dag op de Amerikaanse universiteit.
Daphne over deze foto: Er worden individuele foto’s gemaakt van de spelers die voor social media worden gebruik. Deze foto spreekt boekdelen voor mij, het is de expressie van iemand die ontzettend gelukkig is in waar ze is en wat Amerika mij gebracht heeft. Ik ben ontzettend trots dat ik voor Creighton mocht uitkomen en de relaties die ik heb mogen opbouwen over de jaren.
Hoe kijk jij terug op jouw tijd op het Johan Cruyff College?
Een groot deel van mijn persoonlijkheid heb ik toch wel ontwikkeld op het Johan Cruyff College Amsterdam. Ik heb daar geleerd om goed voor een groep te staan en om het beste uit anderen te halen. Ik deed Sport & Coaching dus het was didactiek, leidinggeven en voor de klas staan. Het maakt me nu niet uit of ik voor 500 mensen of voor 10 mensen sta. Ik kan goed uit mijn woorden komen. Ik ben nu elke dag met mensen aan het praten en die basis heb ik gelegd op het Johan Cruyff College.
“Op het Johan Cruyff College heb ik geleerd om goed voor een groep te staan en om het beste uit anderen te halen” – Daphne Nierop
Ik heb ook mijn UEFA C, een coaching-diploma voor voetbal, gehaald op het Johan Cruyff College en dat heeft me heel erg geholpen in waar ik nu sta. Ik heb geleerd om goed samen te werken en om een groep te leiden. We moesten veel lesgeven aan onze eigen klas. Veel voor een groep staan en voor een groep praten.
Al met al was het een fantastische tijd. De klassen waren vrij klein, waardoor je een goede band kon creëren met de docenten en klasgenoten. Het was ook praktijkgericht; bij Sport & Coaching moest je veel projecten maken en clinics organiseren.
We hebben een keer de Koningsspelen georganiseerd voor een basisschool. Je doet dat dan echt zelf en krijgt veel verantwoordelijkheid, maar als je er niet meer uitkomt word je goed geholpen. Het is echt waardevol geweest. Ik sta nu heel makkelijk voor een groep. Ik heb die basis geleerd op het Johan Cruyff College.
